Ο ναός του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σε πλάτωμα έξω από τον οικισμό της Πλάτσας, στη θέση Καμπινάρι. Είναι τρίκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική με τρούλο και τρεις ισομεγέθεις αψίδες στα ανατολικά. Στο μνημείο αναγνωρίζονται δύο κύριες οικοδομικές φάσεις. Ο ναός της α΄ φάσης ανάγεται στον 9ο με 10ο αιώνα και είχε τη μορφή τρίκλιτης καμαροσκέπαστης βασιλικής με νάρθηκα στα δυτικά, η οποία ήταν κτισμένη με εντυπωσιακού μεγέθους λαξευτούς ορθογώνιους πωρόλιθους. Βάσει των νεότερων στοιχείων στον πυρήνα του ναού αυτού ενσωματώθηκε ένα ερειπωμένο ρωμαϊκό οικοδόμημα. Η β΄ φάση χρονολογείται ακριβώς, σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή του κεντρικού κλίτους, στο 1337/38 και περιλαμβάνει την ανακατασκευή μεγάλου τμήματος της θολοδομίας και την προσθήκη του τρούλου. Ακολούθησαν μικρότερης κλίμακας επεμβάσεις που τοποθετούνται στην πρώιμη μεταβυζαντινή περίοδο.

Ιδιαίτερα αξιόλογος είναι ο ζωγραφικός διάκοσμος του μνημείου. Οι εξαιρετικής ποιότητας τοιχογραφίες του κεντρικού κλίτους χρονολογούνται στο 1337/38 και αποτελούν χορηγία του Κωνσταντίνου Σπάνη, στρατιωτικού διοικητή της περιοχής. Οι τοιχογραφίες του νότιου κλίτους, όπου εικονογραφείται ο βίος του Αγίου Νικολάου, χρονολογούνται με επιγραφή στα 1343/44 (τεταρτοσφαίριο αψίδας) και στα 1348/49 (δυτική είσοδος). Το βόρειο κλίτος ήταν αφιερωμένο στην Θεοτόκο και πρόσφατα προτάθηκε η χρονολόγηση των τοιχογραφιών του γύρω στα μέσα του 14ου αιώνα, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τοιχογράφησης του νότιου κλίτους. Ο γλυπτός διάκοσμος του ναού περιορίζεται στα τέμπλα των τριών κλιτών. Αποτελείται από μαρμάρινα τμήματα προερχόμενα από δύο τουλάχιστον τέμπλα, τα οποία μπορούν να χρονολογηθούν στον 11ο (θωράκια) και τον 12ο αιώνα (επιστύλια, κιονίσκοι) και τοποθετήθηκαν στον ναό μεταξύ του 15ου και 16ου αιώνα.