Οι Φαρές, που κατά τη μυκηναϊκή περίοδο τοποθετούνται στην περιοχή του μεσαιωνικού κάστρου της Καλαμάτας και του παρακείμενου λόφου “Τούρλες”, είχαν αναπτυχθεί σε ένα σημαντικό οικιστικό κέντρο κοντά στα ανατολικά σύνορα της εκτεταμένης πολιτειακής επικράτειας με κέντρο διοίκησης την Πύλο και το ανάκτορο του Νέστορος. Ο Όμηρος μνημονεύει τις Φαρές ως μία τις επτά πόλεις που υποσχέθηκε ο Αγαμέμνονας να χαρίσει στον Αχιλλέα για να εξευμενίσει την οργή του, ενώ από τον Στράβωνα και τον Παυσανία αντλούμε πληροφορίες για τη θέση της πόλης και για τα ιερά της κατά τη ρωμαϊκή περίοδο. Κατά τη διάρκεια της μακραίωνης κατοχής της Μεσσηνίας από τη Σπάρτη, η Θουρία και οι Φαρές ως περίοικοι πόλεις εποπτεύουν και διαχειρίζονται για λογαριασμό της Σπάρτης την αγροτική παραγωγή σε μεγάλες πεδινές εκτάσεις, όπου ζουν είλωτες. Μετά την αποτίναξη του Σπαρτιατικού ζυγού από τη Μεσσηνία (369 π.Χ.) η πόλη συμμετέχει στον νέο ομοσπονδιακό σχηματισμό, που οργανώνεται με κέντρο την αρχαία Μεσσήνη, ενώ η μακεδονική και ρωμαϊκή πολιτική των ελληνιστικών και ρωμαικών χρόνων διαμορφώνει ανάλογα το πολιτικό και ιστορικό υπόβαθρο της πόλης.

Τα οικοδομικά κατάλοιπα αναλημματικών κυρίως έργων του 4ου αιώνα π.Χ. και άλλα ευρήματα που έχουν εντοπιστεί στην πλατεία της Υπαπαντής πιστοποιούν τη παρουσία των Φαρών από τους γεωμετρικούς χρόνους μέχρι την ύστερη αρχαιότητα. Ανάλογα αρχιτεκτονικά και ταφικά κατάλοιπα έχουν εντοπισθεί νοτιότερα, στην πλατεία της Φραγκόλιμνας, προς τα ανατολικά, στην περιοχή της Μονής Καλογραιών αλλά και στο κάστρο της Καλαμάτας. Επιτύμβιες στήλες, επιγραφές, αναθήματα, τμήμα ανάγλυφης σαρκοφάγου και άλλα ευρήματα προέρχονται από την ευρύτερη περιοχή της Καλαμάτας. Κάποια από αυτά εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας και μαρτυρούν την ιστορική πορεία της πόλης.