Δίπλα στις πηγές του ποταμού Παμίσου, ο Σουηδός αρχαιολόγος Mattias Natan Valmin ανέσκαψε στις αρχές του περασμένου αιώνα ένα μικρό ιερό, το οποίο στέγαζε τη λατρεία του παραποτάμιου θεού Παμίσου. Περιελάμβανε έναν μικρού μεγέθους ναό δωρικού ρυθμού, αποτελούμενο από πρόδομο με δύο κίονες ανάμεσα στις παραστάδες του και σηκό. Εντός του υπήρχε βόθρος (άνοιγμα), απ’ όπου οι προσφορές των πιστών κατέληγαν στον ποταμό. Μία ράμπα συνέδεε τον ναό με τον βωμό του. Η λατρεία του Παμίσου επιβεβαιώθηκε από επιγραφές και από πλήθος μικρών αναθημάτων. Ο Πάμισος συνήθως απεικονιζόταν με τη μορφή ενός ταύρου και λατρευόταν ως επήκοος θεός (αποδέκτης προσευχών και ικεσιών) και ως θεραπευτής κυρίως μικρών παιδιών. Πλήθος μικρογραφικών αγγείων, χάλκινων και πήλινων ειδωλίων, λυχναριών και άλλων αναθημάτων τεκμηριώνουν τη λειτουργία του ιερού από τον 7ο αιώνα π.Χ. έως τον 3ο αιώνα μ.Χ.