Το κάστρο της Κορώνης είναι ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της Ενετικής περιόδου. Κτισμένο σε καίρια γεωγραφική θέση αποτέλεσε τη συνέχεια του οικισμού της αρχαίας Ασίνης. Η ίδρυσή του ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους. Το 1209 οι Ενετοί κατέλαβαν το προϋπάρχον βυζαντινό οχυρό, το ανακατασκεύασαν και το ανέδειξαν σε ισχυρό εμπορικό λιμάνι με διεθνή ακτινοβολία. Με στόχο την προσαρμογή στις απαιτήσεις της νέας οχυρωματικής που επέφερε η ανακάλυψη της πυρίτιδας, τα τείχη υφίσταντο διαρκείς μετασκευές και ενισχύσεις, οι οποίες συνεχίστηκαν και αργότερα από τους Οθωμανούς (1500-1685). Έργα βελτίωσης πραγματοποιήθηκαν και στη σύντομη Β΄ Ενετοκρατία (1685-1715). Το 1828 το κάστρο παραδόθηκε στο γαλλικό εκστρατευτικό σώμα του στρατηγού Maison και στη συνέχεια παραχωρήθηκε στον Νικήτα Σταματελόπουλο (Νικηταρά), πρώτο φρούραρχο της απελευθερωμένης Κορώνης.

Αποτελείται από δύο οχυρωματικούς περιβόλους: έναν μικρό στα δυτικά που αποτέλεσε τον αρχικό βυζαντινό πυρήνα και έναν ευρύτερο, μεταγενέστερο, στα ανατολικά. Εννέα ορθογώνιοι πύργοι και πέντε προμαχώνες ενίσχυαν τα τείχη. Η κύρια πύλη ανοίγεται στη βόρεια πλευρά, ενώ μία μικρότερη στην ανατολική πλευρά συνέδεε το κάστρο με μια μικρή γλωσσίδα γης, γνωστή ως Λειβάδι ή Λειβαδιά. Στο εσωτερικό του σώζονται τα κατάλοιπα του επισκοπικού ναού της Αγίας Σοφίας, τρίκλιτης βασιλικής 7ου-8ου αιώνα με β΄ φάση 11ου-12ου αιώνα, τα ερείπια ενός οθωμανικού λουτρού, υδατοδεξαμενές, καθώς και ο κοιμητηριακός ναός του Αγίου Χαραλάμπους, ο οποίος οικοδομήθηκε το 1689 ως καθολική εκκλησία του Αγίου Ρόκκου και μετασκευάστηκε αργότερα σε τζαμί. Τον δυτικό περίβολο του κάστρου καταλαμβάνει σήμερα η Μονή Τιμίου Προδρόμου που ιδρύθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα.