Το μικρό μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων βρίσκεται δίπλα στο παλαιό καθολικό. Η μονή δεν μνημονεύεται σε βυζαντινά κείμενα, ενώ κάποιες περιορισμένες αναφορές σε αυτήν χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα, εποχή κατά την οποία ιδρύεται το νεότερο καθολικό της. Το καθολικό ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου δίστυλου ναό με τρούλο. Είναι κτισμένος κατά το ισόδομο σύστημα με ορθογωνισμένους πωρόλιθους. Ο τρούλος είναι ραδινός, δωδεκάπλευρος και σε κάθε πλευρά του διαμορφώνεται από μία βαθιά βαθμιδωτή κόγχη με στενή φωτιστική σχισμή. Στα ανατολικά διαμορφώνονται τρεις τρίπλευρες κόγχες ιερού. Πάνω από τη δυτική θύρα υψώνεται δίλοβο κωδωνοστάσιο.

Ο ναός εσωτερικά είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες των αρχών του 17ου αιώνα, οι οποίες θυμίζουν την τέχνη των Μόσχων. Στη δυτική πλευρά του κτιστού τέμπλου, νότια της θύρας εισόδου προς το διακονικό, υπάρχει μεγάλη προσωπογραφία του κτήτορα Ησαΐα Μυραίου, συνοδευόμενη από κτητορική επιγραφή, η οποία αναφέρει το έτος 1635. Από το μοναστηριακό συγκρότημα διατηρούνται ποικίλα ερειπωμένα κτίσματα, η πύλη της μονής, ένα ορθογώνιο διώροφο επίμηκες κτίσμα του 18ου αιώνα, δύο εφαπτόμενα στον ναό προσκτίσματα εκ των οποίων το ένα καλύπτει τάφο με αρκοσόλιο και άλλα αταύτιστα κατάλοιπα.