Η μονή Μαρδακίου βρίσκεται στον Ταΰγετο κοντά στο χωριό Νέδουσα Αλαγονίας (Μεγάλη Αναστάσοβα). Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή που σώζεται στον δυτικό τοίχο του κυρίως ναού, η σταυροπηγιακή Μονή Μαρδακίου ιδρύθηκε το 1635 από τον Θεόδωρο Χανδρινό, του οποίου η εικόνα με το σχήμα του μοναχού σώζεται στον νάρθηκα. Έως και τις αρχές του 19ου αιώνα το μοναστήρι βρισκόταν σε οικονομική άνθηση, ενώ η απρόσιτη και φυσικά οχυρή του θέση εξηγεί γιατί η Φιλική Εταιρεία και ο Παπαφλέσσας το επέλεξαν για ισχυρή στρατιωτική βάση ενόψη της Επανάστασης. Η μονή, σήμερα ερειπωμένη, υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον σεισμό της Καλαμάτας του 1986. Το καθολικό στερεώθηκε και αποκαταστάθηκε μεταξύ των ετών 1993 και 1995.

Ο περίβολος της μονής έχει τριγωνικό σχήμα, με το καθολικό να καταλαμβάνει το κέντρο του και τα κτίσματα να διατάσσονται σε πολλά επίπεδα λόγω της μεγάλης υψομετρικής διαφοράς του εδάφους από νότο προς βορρά. Το καθολικό, αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του ελεύθερου σταυρού με τρούλο με νάρθηκα. Είναι κατάγραφο στο εσωτερικό με τοιχογραφίες των αρχών του 17ου αιώνα, του φημισμένου εργαστηρίου ζωγράφων Δημητρίου και Γεωργίου Κακκαβά από το Ναύπλιο. Το τέμπλο του ναού είναι ξυλόγλυπτο και χρονολογείται με βάση την σωζόμενη επιγραφή το 1714.