Η Ίκλαινα, ένα σημαντικό οικιστικό κέντρο της μυκηναϊκής Πυλίας, ταυτίζεται πιθανότατα με ένα από τα τοπωνύμια των πινακίδων της Γραμμικής Β΄ γραφής που βρέθηκαν στο Ανάκτορο του Νέστορος. Ο προϊστορικός οικισμός ανασκάφηκε πλησίον του σύγχρονου χωριού Ίκλαινα από τον καθηγητή Μιχάλη Κοσμόπουλο. Περιλαμβάνει διοικητικό κέντρο με δύο μνημειώδη κτήρια και ανεπτυγμένες αστικές υποδομές, όπως πλακόστρωτους δρόμους και πλατείες, θρησκευτικό κέντρο, αποχετευτικό σύστημα, δίκτυο ύδρευσης.

Το μεγαλύτερο κτήριο ήταν το Συγκρότημα του Κυκλώπειου Ανδήρου, ένα διώροφο ή τριώροφο κτήριο διακοσμημένο με τοιχογραφίες. Έχουν επίσης βρεθεί εργαστηριακές εγκαταστάσεις, αποθηκευτικοί χώροι, σπίτια και δύο μεγαρόσχημα κτήρια. Η κατοίκηση στην περιοχή ξεκινά περί το 1700-1600 π.Χ., ωστόσο ο οικισμός φαίνεται ότι άκμασε από το 1550 έως και το 1250 π.Χ. περίπου. Από τα ευρήματα του οικισμού που εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πύλου, ξεχωρίζουν θραύσματα πολύχρωμων τοιχογραφιών, ένα εκ των οποίων φέρει απεικόνιση πλοίου με κωπηλάτες, καθώς και μία από τις αρχαιότερες πινακίδες με Γραμμική Β΄ γραφή, ειδώλια, εργαλεία, αγγεία κ.α.