Ο ναός Ταξιαρχών στην Πολίχνη, κτίσμα του τέλους του 10ου αιώνα, βρίσκεται βορείως του ομώνυμου οικισμού. Ανήκει στη σπάνια παραλλαγή του σταυροειδούς εγγεγραμμένου ναού “με συνεπτυγμένο το δυτικό σκέλος του σταυρού”. Ο τρούλος έχει κυλινδρικό τύμπανο και ενισχύεται εσωτερικά με δύο αλληλοτεμνόμενες νευρώσεις, στοιχείο ασυνήθιστο σε βυζαντινούς ναούς του ελλαδικού χώρου. Τον 18ο αιώνα υπέστη ευρείας κλίμακας μετασκευή (τοίχιση διαμερισμάτων, υποστύλωση θόλων με ενισχυτικά τόξα και τοίχους, κατάργηση εξωτερικά της σταυροειδούς διάταξης των στεγών και κάλυψη ναού και νάρθηκα με ενιαία δίρριχτη στέγη), ενώ το 1929 προστέθηκε στα δυτικά μεγάλος ξυλόστεγος εξωνάρθηκας.

Στα βόρεια, ανατολικά και νότια του ναού διατηρούνται ερείπια οχυρωματικού περιβόλου, στον οποίο αναγνωρίζονται τουλάχιστον τρεις οικοδομικές φάσεις. Η θέση έχει ταυτιστεί με το αναφερόμενο στις πηγές κάστρο του Αρχαγγέλου, κτίσμα των χρόνων της Φραγκοκρατίας. Ο οχυρωματικός περίβολος έχει κάτοψη σχήματος τετραγώνου και στη ΝΔ γωνία υψώνεται ερειπωμένο πυργοειδές κτίσμα, στο οποίο διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις. Η α΄ φάση είναι σύγχρονη με τον οχυρωματικό περίβολο και η β΄ φάση χρονολογείται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας (18ο αιώνα).