Ο βορειότερος από τους δύο μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους που εντοπίστηκαν στη θέση Γουβαλάρη Κουκουνάρας, είναι μικρότερος με διάμετρο 5 μ. και περιείχε χάλκινα σκεύη και όπλα, κομμάτια αγγείων με γραπτή διακόσμηση, έναν σφραγιδόλιθο από αμέθυστο με παράσταση ταύρου, πολυάριθμες λίθινες αιχμές βελών, καθώς και χαύλιους κάπρου που σχεδόν συμπληρώνουν ένα οδοντόφρακτο κράνος. Η διάρκεια χρήσης του τάφου εκτείνεται από τον 17ο/16ο έως τον 13ο αιώνα π.Χ. Σε μικρή απόσταση δυτικά των θολωτών τάφων και του ρέματος Αράπης, στη θέση Καταρραχάκι, εντοπίσθηκαν τα οικοδομικά κατάλοιπα οικισμού της πρώιμης Μυκηναϊκής περιόδου.