Ο δεύτερος θολωτός τάφος πλησίον του Μυρσινοχωρίου κτίσθηκε κατά τον 16ο αιώνα π.Χ. και χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα π.Χ. Εκτιμάται ότι στον τάφο είχαν εισαχθεί 6 ή 7 ταφές με εντυπωσιακά ευρήματα, που παρουσιάζουν έντονες επιδράσεις από τη μινωϊκή τέχνη. Ένας λάκκος στο εσωτερικό του θαλάμου περιείχε την ταφή πλούσιας γυναίκας, που ο Μαρινάτος χαρακτήρισε ως “νεαρή πριγκίπισσα” και που έφερε μεγάλο περιδέραιο με χάνδρες από υαλόμαζα. Ένας ακόμα λάκκος περιείχε τουλάχιστον 4 ανακομιδές νεκρών κτερισμένες με δεκάδες χάνδρες από ήλεκτρο, δύο εγχειρίδια με εμπίεστη διακόσμηση θαλασσίων όντων και αιλουροειδών από χρυσό και άργυρο πάνω σε νιέλο, κάτοπτρα, δισκάρια ζυγού, χάλκινα όπλα, αργυρό κύπελλο, χρυσά κοσμήματα, σφραγιδόλιθους και αντικείμενα από ελεφαντόδοντο.

Ο τελευταίος νεκρός που βρέθηκε στο δάπεδο της θόλου, έφερε στον λαιμό μεγάλο περιδέραιο από χάνδρες ηλέκτρου και συνοδευόταν από δέκα ξίφη και άλλα χάλκινα όπλα, σφραγιδόλιθους και αγγεία. Άλλα ευρήματα του τάφου περιλαμβάνουν ελεφαντοστέινο χτένι με παράσταση αιλουροειδών, ελεφαντοστέινη πυξίδα με διακόσμηση δελφινιών, καθώς και δεκάδες λίθινες και χάλκινες αιχμές βελών. Πολλά από τα πολύτιμα και περίτεχνα κτερίσματα του τάφου φιλοξενούνται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο αρχαιολογικό μουσείο Χώρας.