Ο Θολωτός Τάφος I της Μάλθης είναι ένας από τους μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους που ερευνήθηκαν γύρω από την Ακρόπολη της Μάλθης. Η ανασκαφή του έγινε το 1926 από το Σουηδό αρχαιολόγο Mattias Natan Valmin.

Ο Θολωτός Τάφος I βρέθηκε σχεδόν ακέραιος αλλά συλημένος κατά την αρχαιότητα. Είναι ο καλύτερα διατηρημένος θολωτός τάφος στη Μεσσηνία και χρονολογείται γύρω στο 1430 – 1380 π.Χ. (Υστεροελλαδική  IIIA1). Περιβάλλεται από τεχνητό τύμβο και έχει δρόμο μήκους 13,50μ. με λιθεπένδυτα τοιχώματα. Το ανώφλι της εισόδου φέρει κουφιστικό τρίγωνο και ο ταφικός θάλαμος έχει διάμετρο 6,85μ. και ύψος 5,80μ. Το 1999 η Αρχαιολογική Υπηρεσία κατασκεύασε το στέγαστρο προστασίας του μνημείου.

Ανατολικά του Θολωτού Τάφου I, στην κορυφή του βουνού, υψώνεται η ακρόπολη της Μάλθης. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο αγροτικό οικισμό της Μεσοελλαδικής περιόδου στη Μεσσηνία. Η ζωή στον οικισμό συνεχίστηκε και κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο. Ο οικισμός γνώρισε ακμή από το 1800 έως το 1400 π.Χ. δηλαδή κατά το τελευταία περίοδο της Μεσοελλαδικής περιόδου και της αρχές της Υστεροελλαδικής περιόδου. Αξιόλογα ευρήματα από την ακρόπολη της Μάλθης εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας στην Καλαμάτα.